ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΘΟΣ

ΕΔΟΕΑΠ: Η Πικρία, το Αντίο και η Πρότασή μου

 

 

 Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας, τα έργα της αγάπης.

Εκείνοι που κάποτε θα ζήσουν εδώ που τελειώνουμε

αν τύχει και μαυρίσει στη μνήμη τους το αίμα και ξεχειλίσει

ας μην ξεχάσουν, τις αδύναμες ψυχές μέσα στ ασφοδίλια,

ας γυρίσουν προς το έρεβος τα κεφάλια των θυμάτων:

Εμείς που τίποτα δεν είχαμε θα τους διδάξουμε τη γαλήνη.

(Γ. Σεφέρη «Μυθιστόρημα» 1933-1934)

 

Συνάδελφοι,

Ένας μεγάλος κύκλος περήφανης ζωής στον ΕΔΟΕΑΠ κλείνει για μένα χωρίς τη θέλησή μου. Χτυπήθηκα άτιμα από ένα φαύλο και σάπιο παραταξιακό σύστημα στην ΕΣΗΕΑ, που δεν ανέχεται την ανεξαρτησία, δεν αντέχει την αποτελεσματικότητα, μισεί την ικανότητα και αδιαφορεί για τον ʼνθρωπο.

Στις 7 αδιάκοπες θητείες μου δούλεψα σκληρά, γιατί για μένα ήταν επιλογή και στάση ζωής να υπηρετήσω με πάθος τον ΕΔΟΕΑΠ, που μου έδωσε μεγάλες χαρές, καθώς πήρα κι έδωσα Αγάπη κι Ανθρωπιά!

Δεν αξίζει, λοιπόν, να σταθώ σήμερα στην οργή και τη θλίψη μου για τις ανήθικες επιθέσεις που δέχτηκα, με ύβρεις, απειλές, εκβιασμούς, διώξεις ,συκοφαντίες χωρίς ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο, αλλά και με άσκηση Βίας ακόμη!

Έχω, άλλωστε, αποδείξει στη ζωή και στη δουλειά μου ότι,

Δεν εκβιάζομαι, δε φοβάμαι, δεν υποκύπτω!

Καταθέτω μόνο μια πικρή καταγγελία, το Αντίο μου και την Πρότασή μου

για τη σωτηρία της Κοινωνικής μας Ασφάλισης, Περίθαλψης και Πρόνοιας.

Η ΠΙΚΡΙΑ ΜΟΥ

Γνωρίζετε καλά ότι δεν είμαι από τους Προέδρους, που το βάζουν στα πόδια στις δυσκολίες. Απουσιάζω από τον Ανένδοτο Αγώνα για τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ γιατί με απέκλεισαν εξευτελίζοντας κάθε έννοια Ηθικής & Δημοκρατίας.

Δεν ηττήθηκα, όμως, στην κάλπη, την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία.

Εκεί δεν μπόρεσαν ποτέ να με νικήσουν!

Γι αυτό με αφόπλισαν άνανδρα, με άθλιες μεθοδεύσεις και έωλες πειθαρχικές ποινές για τις οποίες το λόγο έχει πλέον μόνο η Δικαιοσύνη.

Στη συνείδησή μου, που παραμένει καθαρή, τους έχω καταδικάσει και

σας ζητώ να καταδικάσετε εκείνους που ανερυθρίαστα, αφού οργάνωσαν τον αποκλεισμό μου, ζητούν την ψήφο σας κατεβαίνοντας ως υποψήφιοι στις μεθαυριανές εκλογές!!!

Αυτόκλητοι δικαστές για τον αποκλεισμό μου ήταν:

οι πρόεδροι των δύο Πειθαρχικών Συμβουλίων

Μιμή ΤΟΥΦΕΞΗ, και Γιώργης ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ, αλλά και τα μέλη:

ʼρης ΚΑΡΕΡ, Δέσποινα ΜΑΚΡΙΝΟΥ, Εύα ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ, Πάνος ΤΣΙΡΟΣ,

Ελένη ΤΡΑΪΟΥ.

Όλοι στοιχισμένοι πίσω από παρατάξεις, κάθε απόχρωσης, ζητούν την ψήφο σας για τη δεύτερη καρέκλα τους, επιπλέον αυτής των Πειθαρχικών, αφού εξόντωσαν με… διαγραφή τον μεγάλο, ανίκητο εχθρό, την Ελένη Σπανοπούλου!

Ο δημοσιογραφικός κόσμος που αντιστέκεται στον παραταξιακό συνδικαλισμό με στήριξε πάντα με την ψήφο του, εκλέγοντάς με παρά τις λυσσαλέες προσπάθειες και τις χυδαιότητες που εκτόξευσαν εναντίον μου σε πυρ ομαδόν και  σε σπάνια συνδικαλιστική ομόνοια…

Κι αφού, από το 1979 μέχρι σήμερα, κανένα μέλος της ΕΣΗΕΑ δεν προσέφυγε ποτέ εναντίον μου στο Πειθαρχικό, οι παραπάνω 7 παραταξιακοί σαμουράι αυτεπάγγελτα(!) με δίκασαν και με καταδίκασαν, γιατί είχα το έννομο δικαίωμα  να διακόψω μια ΓΣ (2012), χωρίς απαρτία και νομιμότητα, την οποία οι συνδικαλιστές μετέτρεψαν σε ανθρωποφαγία, αλλά και το θάρρος να καταγγείλω δημόσια την άσκηση βίας από τον Γ. Φιλιππάκη του ΔΣ ΕΣΗΕΑ & του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ.

Καταγγελία με την οποία οι διεκδικητές της ψήφου σας δεν ασχολήθηκαν καν!

Η δε πρωτάκουστη ποινή μου ήταν τόση (18 μήνες) ώστε να μην έχω το δικαίωμα να πάρω μέρος στις εκλογές στις οποίες όμως κατεβαίνουν αυτοί οι ίδιοι!

Έτσι αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους τους. Πισώπλατα!

Τόσος τρόμος, τέτοια μεθόδευση και τόσος κόπος για μια Ελένη…

Και να είστε βέβαιοι ότι θα συνεχίσουν το ανελέητο κυνήγι μαγισσών, με νέες αυτεπάγγελτες διώξεις γιατί πιστεύουν ότι εκείνοι μπορούν να καταφέρονται δημόσια εναντίον μου ατιμώρητοι, ενώ σε μένα αυτό δεν επιτρέπεται!

Απέναντι τους, φυσικά, επιφυλάσσομαι για κάθε νόμιμο δικαίωμά μου.

Σε αυτές τις εκλογές η δική μου πρόταση αφορά σε δυο νέες γυναίκες, χωρίς παραταξιακές παρωπίδες, από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά με ικανή σταδιοδρομία στη δημοσιογραφία και αξιοπρεπή στάση στη ζωή τους.

Τον δικό μου σταυρό, λοιπόν, αυτόν που με εμπόδισαν κάποιοι να δώσω, τον δίνω

στη Σόνια Χαϊμαντά από τη Συσπείρωση και την ʼντζυ Σταθάτου από τους Ενωμένους Δημοσιογράφους. Και σας καλώ, τουλάχιστον όσους με τιμούσατε τόσα χρόνια, να τις ψηφίσετε αντί για μένα…

ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΜΟΥ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΓΙΟ ΜΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ,                          ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ  ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΑΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ …ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΔΟΕΑΠ ΟΛΩΝ ΜΑΣ         

ΣΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ ΟΛΟΥΣ

Με το κεφάλι ψηλά και το χέρι στην καρδιά. Όλους ανεξαιρέτως, ασφαλισμένους και εργαζόμενους, φίλους ή αντιπάλους.

Με βαθειά συγκίνηση στέλνω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όσους πίστεψαν σε μένα και με στήριξαν στην πολύ δύσκολη πορεία.

Έπραξα πάντα μόνο κατά συνείδηση, κατά δύναμη και κατά νόμο.

Έδωσα τη μάχη μέχρι το τέλος ΟΡΘΙΑ και ΕΜΜΕΝΟΝΤΑΣ

σε όσα πιστεύω για Ισότιμη και Σύγχρονη Κοινωνική Ασφάλιση με Αξιοπρέπεια στη Ζωή και τη δουλειά για όλους μας.

Δούλεψα σκληρά και παραδίδω, όχι λόγια, αλλά ΕΡΓΟ που όλοι γνωρίζετε, ακόμη κι όσοι δεν θέλετε να το αναγνωρίσετε…

Ζητώ να κριθώ γι αυτό και καλώ όποιον έχει αποδείξεις,

έστω ένα στοιχείο σε βάρος μου για παράβαση ή απιστία στα καθήκοντά μου, να την καταθέσει επώνυμα εδώ και τώρα.

Αναλαμβάνω κάθε ευθύνη που μου αναλογεί και ζητώ Συγγνώμη

για όποιες παραλείψεις και λάθη μου, που δεν ζημίωσαν παρά την έννοια του Δικαίου, για περιπτώσεις στις οποίες δεν μπόρεσα να δώσω λύσεις σε προβλήματα. Λάθη, άλλωστε, μόνο οι πεθαμένοι, δεν κάνουν…

Τα χιλιάδες μέλη μας και οι οικογένειές τους γνωρίζουν πολύ καλά το έργο μου αυτό για το οποίο είμαι περήφανη.

Στα πιο δύσκολα χρόνια της Κρίσης (2009-2013) έβρισκαν στη Διοίκηση Σπανοπούλου 9 ΕΝΩΜΕΝΑ και όχι σπαρασσόμενα μέλη ΔΣ να πασχίζουν για το καλό και το καλύτερο, να στηρίζουν τους άνεργους, τους φτωχούς, τους ασθενείς και να παλεύουν με το διοικητικό και ιατρικό προσωπικό μέσα στην Κρίση να κρατήσουν τον ΕΔΟΕΑΠ ζωντανό.

Όπως γνωρίζουν την έντιμη δημοκρατική και αγωνιστική

πορεία μου στον Κλάδο μας, σε σύγκρουση με τα πιο μεγάλα και πιο βρώμικα πολιτικά, εκδοτικά, τραπεζικά, διαφημιστικά, προσωπικά και συνδικαλιστικά κατεστημένα συμφέροντα.

Δεν χρειάζεται εγώ να πω τίποτε παραπάνω. Είναι όλα αληθινά και καταγεγραμμένα στη συνείδησή σας και στο (www.edoeap.gr).

Τα ζούσατε και τα ζείτε καθημερινά μπαίνοντας στο Ταμείο μας.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ

Η λύση για τον ΕΔΟΕΑΠ δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική και απαιτεί άμεσα νομοθετικές ρυθμίσεις.

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ως ΝΠΙΔ ΚΑΙ

ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ. Η θετική και παρήγορη στάση της σημερινής κυβέρνησης υπέρ πάγιων και άλυτων αιτημάτων του Κλάδου επιτρέπει αισιοδοξία.

Χρειάζεται, όμως, ενότητα και επαγρύπνηση.

Η ατελέσφορη διετία Σόμπολου ροκάνισε πολύτιμο χρόνο και χρήμα. Τα οικονομικά μεγέθη εξαιτίας της Κρίσης, της Ανεργίας, της κατάργησης των Ισολογισμών και του εγκληματικού Κουρέματος του Κοινού Ασφαλιστικού Κεφαλαίου στις 9 Μαρτίου 2012 είναι συντριπτικά και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και λαϊκίστικες παροχολογίες.

Κάθε πρόγραμμα στο Ζάππειο ή τη Θεσσαλονίκη εύκολα θα ανατραπεί από την πραγματικότητα, μετά τις εκλογές. Το ζήσαμε και το ζούμε όλοι.

Όποιες καλές προθέσεις και εξαιρέσεις κι αν υπάρχουν δύσκολα περνάνε τις κομματικές γραμμές. Για τούτο, άλλωστε, στη ΓΣ κατήγγειλα ονομαστικά ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους δημοσιογράφους βουλευτές ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των πολιτικών κομμάτων που δεν πατούν πόδι για τον ΕΔΟΕΑΠ, παρά μόνο στα ταμεία του.

Μην επιτρέψετε να σας ξεγελάσουν οι… εγγυήσεις που δίνουν παρατάξεις για τη βιωσιμότητα του Ταμείου μας. Ο ΕΔΟΕΑΠ ή θα παραμείνει ΝΠΙΔ με δικές μας θυσίες ή θα ενταχτεί στους φορείς Γενικής Κυβέρνησης.

Αυτό σημαίνει ότι ή θα πάρουμε τη Ζωή και τις ευθύνες μας στα χέρια μας ή θα  μας παραδώσουν στον ΕΟΠΠΥ. Πιστεύω στην πρώτη λύση και την Αυτοδιαχείριση.

Φυσικά θα απαιτήσω να καταθέσω ενόρκως εναντίον της Διοίκησης Προβόπουλου στην Αγωγή των 90 εκατομμυρίων, που ΜΟΝΟ ο ΕΔΟΕΑΠ κατέθεσε και που φέρει την υπογραφή μου. Εκδικάζεται στις 27 Μαΐου και θα είμαι εκεί θέλουν δεν θέλουν κάποιοι… Και φυσικά, τα 90 κλεμμένα εκατομμύρια του PSI και τα 25 που πήραμε από την ΤτΕ μετά τις 12 Μαρτίου κάνουν τα 115 εκατομμύρια μας στο ΑΚΕΡΑΙΟ, μέχρι τελευταίο ευρώ κι όχι δήθεν… δεύτερο κούρεμα(!) που θέλουν να σας πείσουν τα οικονομικά παπαγαλάκια του κίτρινου Τύπου, των Τραπεζιτών και των Τσαλαπάτηδων.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι η απολύτως ανεπαρκής Διοίκηση Σόμπολου, τον Μάρτιο του 2013 παρέλαβε από τη Διοίκηση Σπανοπούλου σε μετρητά 38.800.000 ευρώ. Αποχωρεί τώρα Μάρτιο του 2015 παραδίνοντας, στη νέα διοίκηση λιγότερα από 1.000.000 ευρώ!!!

Ακόμη, όμως και αν ξεπεραστεί η ατραπός έλλειψης ρευστότητας για το 2015,

η βιωσιμότητα του Οργανισμού και οι συντάξεις, αλλά και η περίθαλψη όλων μας βρίσκονται σε μεσοπρόθεσμο κίνδυνο.

Η πρόταση Κ. Τσουπαρόπουλου - Ελ. Σπανοπούλου για προκαταβολή από το ΕΤΑΠ ΜΜΕ μόνο προσωρινή λύση μπορεί να είναι.

Τα δε αριστερά και δεξιά παραταξιακά, όχι όμως και κομματικά, ευχολόγια για το Αγγελιόσημο στο Διαδίκτυο (από το 2008) απαιτούν νομοθετική ρύθμιση, που πολλές φορές ακούσαμε, αλλά νύχτα απόσυραν.

Τα έγκυρα αναλογιστικά μεγέθη είναι ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΑ και ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ

Ο ΕΔΟΕΑΠ των 18500 ασφαλισμένων, εκ των οποίων 2200 συνταξιούχοι σε ένα  χρόνο από τώρα δεν θα μπορεί να υπηρετήσει τους Καταστατικούς Σκοπούς του συντηρώντας 3 κλάδους: Περίθαλψη, Επικουρική και εφ άπαξ, ΟΛΑ αυτά με τραγική πτώση Αγγελιοσήμου έως 60% και εισφορά μόνο 3% από 10000 άμεσα μέλη, εκ των οποίων 2500 είναι άνεργοι και η πλειοψηφία των υπολοίπων υπαμείβεται ή και εργάζεται χωρίς ΣΣΕ, με μπλοκάκια ή και ανασφάλιστοι.

Συνάδελφοι,

η αδήριτη ανάγκη ενοποίησης του Κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος της χώρας δεν επιτρέπει αυταπάτες και μύθους του παρελθόντος.

Είναι ουτοπία και παραλογισμός να πιστεύουμε ότι θα εξαιρεθούμε.

Η πολύχρονη εμπειρία μου στην υπηρεσία της Κοινωνικής Ασφάλισης και τα δεδομένα που έχω από τις θέσεις στις οποίες υπηρέτησα καταλήγουν στη μόνη βιώσιμη για μας λύση. Είναι η πρότασή μου για τη σωτηρία των Ταμείων μας που κατέθεσα δημόσια το 2012.

(Εφ. Καθημερινή συνέντευξη στη Χριστίνα Κοψίνη):

ΕΤΑΜ - ΜΜΕ ως ΝΠΔΔ και ΕΔΟΕΑΠ - ΜΜΕ ως ΝΠΙΔ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

           Εργαζομένων, Συνταξιούχων, Ανέργων και Εργοδοτών

           ΟΛΩΝ των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης

           Συνολικά, περίπου 60000 ασφαλισμένοι και 7000 συνταξιούχοι

           έναντι 35000 & 4800 περίπου σήμερα, αντίστοιχα.

Η παραπάνω πρόταση βασίζεται στα αναλογιστικά και οικονομικά στοιχείων, που διαθέτω, στη γνώση και την πολύχρονη εμπειρία των πολιτικών, συνδικαλιστικών, νομικών, διαχειριστικών, οικονομικών και ασφαλιστικών θεμάτων, αλλά και συγγνωστών ιδιαιτεροτήτων του Κλάδου των ΜΜΕ. Ενέχει δε την παραδοχή ότι θα  προκαλέσει τις λιγότερες αντιδράσεις, τόσο στην κοινή γνώμη, όσο και στον Κλάδο πλέον, αλλά και τους εργοδότες, ενώ ο νόμος της 8ης Αυγούστου ρύθμισε τα των διαφημιστών. 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ και ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΔΗΜΟΣΙΑ:

Την ενοποίηση όλων των Ταμείων Τύπου και την ένταξη όλων (ανεξαρτήτως συνδικαλιστικής κάλυψης) των εργαζομένων σε όλα τα ΜΜΕ ως εξής:

Στο ΝΠΔΔ ΕΤΑΠ - ΜΜΕ για Κύρια Σύνταξη, Επικουρική και Ανεργία.

Στο ΝΠΙΔ ΕΔΟΕΑΠ - ΜΜΕ για την Περίθαλψη και την Κοινωνική Πρόνοια.

1. Χωρίς χρηματοδότηση από το ελληνικό Δημόσιο, αλλά με την εγγύηση και το θεσμικό του έλεγχο.
2. Με διατήρηση του Αγγελιοσήμου και επιβολή του στο Διαδίκτυο. Τροπολογία έτοιμη, που επεξεργαστήκαμε με τον Κ. Τσουπαρόπουλο και τις Ενώσεις το 2012.
3. Με κατοχύρωση των κεκτημένων δικαιωμάτων ήδη συνταξιούχων & ασφαλισμένων.
4. Με εισφορά 6% για την Περίθαλψη και για τους εργοδότες.
5. Με την είσπραξη των εισφορών τόσο για μισθωτούς όσο και για τους αυτοαπασχολούμενους με μπλοκάκια, αλλά και του Αγγελιοσήμουμόνο  από το ΕΤΑΠ και τη διά νόμου απόδοση τους στον ΕΔΟΕΑΠ.
6. Με ασφάλιση των συναδέλφων από τον ΕΟΠΠΥ σήμερα, στον ΕΔΟΕΑΠ - ΜΜΕ.
7. Με μεταφορά προσωπικού τουλάχιστον 10 υπαλλήλων του ΕΔΟΕΑΠ - ΜΜΕ στο ΕΤΑΠ - ΜΜΕ για την είσπραξη του Αγγελιοσήμου.
8. Με αλλαγή του ιδρυτικού νόμου και άρα και του Καταστατικού του 1967 για την ένταξη στον ΕΔΟΕΑΠ όλων των συναδέλφων μας εργαζομένων σε κάθε ειδικότητα σε όλα τα ΜΜΕ της Ελλάδας. 

9.      Με κατανομή του Αγγελιοσήμου ανά Κλάδο ασφάλισης και όχι ανά κλάδο εργασίας.

10.  Με θεσμοθέτηση της υποχρέωσης του ΕΔΟΕΑΠ - ΜΜΕ να συμβάλλεται πανελλαδικά με όλες τις δομές Περίθαλψης και Κοινωνικής Πρόνοιας της Πολιτείας καταβάλλοντας στον ΕΟΠΠΥ τα δέοντα και κάθε φορά ισχύοντα για όλους τους έλληνες πολίτες! Αλλά και ελεύθερη επιλογή νοσοκομείων με τιμές ΚΕΝ (Κλειστά ενοποιημένα νοσήλια) συν 20%.

Αν οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις μας ολιγωρήσουν ή διαφωνήσουν και δεν προχωρήσουν άμεσα σε προτάσεις τροπολογιών που θα διασφαλίζουν όλα ή μέρος των παραπάνω τότε το 2016 θα είναι η χρονιά που ο ΕΔΟΕΑΠ θα πρέπει  να πουλήσει τα ασημικά για να ζήσει και στη συνέχεια να ψυχορραγήσει στα χέρια αυτών που μετά τις μεθαυριανές εκλογές θα αρχίσουν τις γνωστές κυβιστήσεις, απλοελληνικά κωλοτούμπες.

Θα διαρρηγνύουν τότε τα ιμάτια τους και θα ολοφύρονται σαν Κλυταιμνήστρες προδομένες και προδότριες. Θα ρίχνουν το σφάλμα στην ʼρτεμη, τους άνεμους της Αυλίδας, στους Τρώες, στον Αγαμέμνονα και φυσικά πάλι σε μένα, μια… Ελένη που δεν είναι και η ωραία της Σπάρτης ορέ αδέλφια για να δικαιολογήσετε τον Τρωικό με τη Σπανοπούλου!!! Έλεος…

Επειδή το Διακύβευμα στον ΕΔΟΕΑΠ είναι πολύ μεγάλο γιατί είναι ο ίδιος ο ΕΔΟΕΑΠ όλων μας κι όχι μόνο των παραταξιακών υποψηφίων, σας ζητώ συνάδελφοι να σταθμίσετε υπεύθυνα στην κάλπη ότι μεθαύριο εκλέγετε είτε τη διοίκηση που θα πάρει τα κλειδιά του ΕΔΟΕΑΠ φεύγοντας νύχτα, είτε αυτή που θα δώσει τη μάχη για να περάσουμε τον Ρουβίκωνα της Κρίσης και της Κοινωνικής μας Ασφάλισης και να βγούμε σε μερικά χρόνια απέναντι, ζωντανοί, χωρίς να μας πάρουν τα κάρα του δήμου σε ράντσα νοσοκομείων! Και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ!

Το χρωστάμε όλοι στους γέροντες, στους αδύναμους και στα νεότερα παιδιά του Κλάδου που υποφέρουν, υπομένουν, περιμένουν και αγωνιούν.

Όσο για μένα, για το από δω και πέρα, αυτό είναι στη ζωή μου πάντα το ίδιο: 

ΕΜΜΕΝΕΙΝ σε όσα πιστεύω για τον ʼνθρωπο μόνο.

«Και Ψυχή ει μέλλει γνώσεσθαι αυτήν εις ψυχήν βλεπτέον»

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να κλείσω αυτό τον αδόκητο αποχαιρετισμό με μια εγωιστική ίσως, αλλά από τα βάθη της ψυχής μου πίστη, παραφράζοντας την επωδό του Pervigilium Veneris:

«Cras amet qui numquam amavit»

Εμένα αύριο θα μ΄ αγαπήσει κι όποιος ποτέ δεν μ΄ αγάπησε…

ΕΡΡΩΣΘΕ!

Και καλό βόλι!

Ελένη Β. Σπανοπούλου

Ταμίας ΔΣ ΕΔΟΕΑΠ

ΕΣΗΕΑ